ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

   Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε συντεταγμένη γραμμή με την εργοδοσία του κλάδου  και κάνοντας πράξη το να "σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι" πανηγυρίζει για τα ψίχουλα αύξηση που έδωσαν στον κατώτερο μισθό, πανηγυρίζει γιατί ο εργαζόμενος 8ώρης απασχόλησης θα αμείβεται με 540 ευρώ καθαρά!  Κάνουν γαργάρα τους εκατοντάδες αντεργατικούς – αντιλαϊκούς νόμους που βρίσκονται σε ισχύ και έχουν διαμορφώσει ένα εργασιακό τοπίο κόλαση.  Κουβέντα δεν λένε για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, δηλ. την εφαρμογή του νόμου Βρούτση-Αχτσιόγλου που  «νομοθετεί» για αυξήσεις των μισθών η εκάστοτε κυβέρνηση με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και την κερδοφορία των εργοδοτών και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων, την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, την κυριαρχία των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, τα δουλεμπορικά και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.      

  Τα ψίχουλα στον κατώτερο μισθό, τα κοινωνικά μερίσματα και η επιδοματική πολιτική  για τα πιο φτωχά και εξαθλιωμένα στρώματα, που διατυμπανίζουν τα κυβερνητικά στελέχη, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στις κάλπες, δεν επαναφέρουν  τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργατικών σωματείων, ούτε την Εθνική Συλλογική Σύμβαση στα 751 ευρώ.

  Το ξεροκόμματο που μας πετάνε κάποιοι εργοδότες είτε με αυξήσεις της τάξης 1%, 4,5%, bonus, δωροεπιταγές, δεν επαναφέρουν τις απώλειες που είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια ούτε τα εργατικά μας δικαιώματα και δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια.

Άλλωστε η εφαρμογή του νόμου Βρούτση-Αχτσιόγλου έχει στόχο να απαλλάξει την εργοδοσία από τις «ενοχλητικές φωνές» των διεκδικήσεων και να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς.

Με τη μείωση του αφορολογήτου από το 2020 κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν πίσω ένα μεγάλο μέρος από τα ψίχουλα που δίνουν ως αύξηση. 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

  Η εντατικοποίηση σπάει κόκκαλα, οι εργασιακοί χώροι έχουν μετατραπεί σε αρένες. Η εργοδοσία έχοντας εκατοντάδες νόμους στην διάθεση της επιβάλλει ότι όρους θέλει προκειμένου να αποκομίσει όσο περισσότερα κέρδη μπορεί. Θέλει εργαζόμενους 24 ώρες το 24ωρο χωρίς κανένα δικαίωμα, ούτε καν το δικαίωμα στον ελευθέρο χρόνο. BlackFriday, Λευκές Νύχτες, εορταστικό ωράριο, ενδιάμεσες εκπτώσεις, δουλειά τις Κυριακές, κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Σε αυτή την κατεύθυνση κυβέρνηση – εργοδοσία και δικαστήρια είναι σε κοινή γραμμή. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του ΣτΕ  που κρίνει συνταγματική τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές.

 Η εργοδοσία στο κλάδο εκτός από την εκάστοτε κυβέρνηση, τους εκατοντάδες αντεργατικούς νομούς και τις δικαστικές αποφάσεις,  έχει και συνοδοιπόρους και θερμούς υποστηρικτές και μέσα στα σωματεία τoν κυβερνητικό–εργοδοτικό συνδικαλισμό. Αυτό το ρόλο έχει αναλάβει η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ(Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας) (ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ, ΠΑΣΚΕ,ΔΑΚΕ) όπως ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας που είναι αποδεδειγμένα εργοδότης, αλλά εκλεγμένος ως εργαζόμενος στο συνδικαλιστικό όργανο, αλλά και εκλεγμένα στελέχη  των  super markets (διευθυντικά στελέχη, περιφερειακά στελέχη, μέλη Δ.Σ. των εταιρειών) οι οποίοι «εκλέγονται»με εκφυλιστικές διαδικασίες ως εκπρόσωποι των εργαζομένων, αυτό το ρόλο παίζουν τα επιχειρησιακά σωματεία σε ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ – METRO ,  το κλαδικό σωματείο εργαζομένων στα super markets, ο πανελλήνιος σύλλογος εργαζομένων υπηρεσιών και εμπορίου (ΠΑΣΥΕ) κά.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

  Ένας είναι ο δρόμος για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας, για να διεκδικήσουμε όλα όσα έχουμε ανάγκη για να ζούμε εμείς και οι οικογένειες μας ανθρώπινα. Ο δρόμος του αγώνα, της συλλογικής, μαζικής πάλης μέσα από το κλαδικό μας σωματείο, προτάσσοντας τα δικά μας αιτήματα με κριτήριο τις δικές μας  σύγχρονες ανάγκες.  

 Τίποτα δεν αλλάζει μένοντας θεατές στην επίθεση που δεχόμαστε, τίποτα δεν αλλάζει αν εμείς δεν πάρουμε θέση στον αγώνα, αν δεν πάρουμε ξεκάθαρη θέση απέναντι στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Το δικό μας συμφέρον είναι αντιδιαμετρικά αντίθετο με το δικό τους.

 Τα ιδεολογήματα που ακούγονται από κάθε εργοδότη " αν πάει καλά η επιχείρηση όλοι θα ωφεληθούμε", " τώρα σε έχει ανάγκη η εταιρεία", "είμαστε μια υγιής, επιχείρηση"  "πληρώνουμε τους εργαζόμενους" είναι για να μας αλυσοδένουν στους στόχους των επιχειρηματικών ομίλων, να μας κρατάνε συμβιβασμένους με την μισοδουλειά, μισοζωή, "απομονωμένους" από τις σύγχρονες ανάγκες μας και τη ζωή με δικαιώματα,  μακριά από τα σωματεία μας, από την συλλογική οργανωμένη πάλη.  

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

Ø       Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπιζόμαστε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.

Ø       Κατάργηση  όλων των νόμων και των διατάξεων που απελευθερώνουν το ωράριο. Κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων, ενοικιαζόμενων εργαζόμενων και άμεση υπαγωγή όλων αυτών των εργαζομένων στον εργοδότη που προσφέρουν εργασία. Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται κάτω από 751 ευρώ!

Ø       Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς, διαλύουν  τις ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους.

Ø       Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, επαναφορά όλων των επιδομάτων και βάση για συζήτηση το μισθό που είχαμε κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια.  

Ø       Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς 

Ø        Κατάργηση των σπαστών ωραρίων των εργαζομένων σε καταστήματα που έχουν συνεχές ωράριο λειτουργίας.

Ø       Σταθερό ημερήσιο ωράριο εργασίας, προγραμματισμός ωραρίου ανά μήνα που θα γνωστοποιείται στον εργαζόμενο στην αρχή κάθε μήνα.  

Ø       Δημιουργία δωρεάν προγραμμάτων και υποδομών για αθλητισμό, πολιτισμό, ψυχαγωγία για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Επέκταση του κοινωνικού τουρισμού, των παιδικών κατασκηνώσεων.

Ø       Μέτρα στήριξης της εργαζόμενης μητέρας. Επίδομα τοκετού 1000 ευρώ, επέκταση της άδειας κυήσεως σε δύο μήνες πριν τον τοκετό και 6 μήνες μετά. Ένα χρόνο άδεια  με αποδοχές στη μητέρα ή τον πατέρα. Άδειες για ασθένειες ή άλλες ανάγκες. Μεγαλύτερες άδειες για μονογονεικές οικογένειες.

                                                                                 Η Διοίκηση