Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις είναι οι ουρές των ανέργων

 

Η 17η Νοέμβρη είναι και φέτος, όπως και κάθε χρόνο, μέρα μνήμης αλλά κυρίως μάχης για την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, είναι μέρα που θα ακουστούν δυνατά τα γνήσια αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα του λαού μας

Ειδικά σήμερα, που είναι σε εξέλιξη τα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ σε βάρος των λαών της περιοχής, είναι ανάγκη να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα “Εξω οι ΗΠΑ – Εξω το ΝΑΤΟ”, που ενέπνευσε χιλιάδες λαού το Νοέμβρη του 1973.

Τα συνδικάτα και τα σωματεία, το οργανωμένο εργατικό κίνημα ξέρουν καλά πώς να διαδηλώνουν παίρνοντας ταυτόχρονα όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την υγεία των εργαζομένων, για τη μη διάδοση της πανδημίας.

Κι αυτό το αποδείξαμε με την ιστορική Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, με καλά οργανωμένες κινητοποιήσεις αλλά και εκδηλώσεις, στέλνοντας το μήνυμα της οργανωμένης απειθαρχίας. Άλλωστε, η προστασία της υγείας για τα συνδικάτα δεν αποτελεί “κόστος”, όπως συμβαίνει με την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα.

Αυτή είναι η απάντηση των εργαζομένων τόσο στην κυβέρνηση όσο και στα κάθε λογής “παπαγαλάκια” της, που νομίζουν ότι φέτος βρήκαν την ευκαιρία, στο όνομα της πανδημίας, να χτυπήσουν το αγωνιστικό μήνυμα του Πολυτεχνείου.

Δεν είναι τυχαίο που οι «μεγαλύτερες διαδηλώσεις» στην Άρτα γίνονται στο ΣΕΠΕ από απλήρωτους εργαζόμενους, από απολυμένους, από κάθε είδους εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία. Δεν είναι τυχαίο που στην Άρτα, στις εργατικές οικογένειες αλλά και στις οικογένειες των ανέργων συναδέλφων μας, οι ουρές για το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, στην ίδια τη ζωή είναι ατελείωτες, Δεν είναι τυχαίο που οι αυτοαπάσχολούμενοι έμποροι και επαγγελματίες της πόλης μας, είναι στην ουρά της «Γκιλοτίνας» του κλεισίματος. Το μισό εμπορικό Κέντρο της Άρτας (η Σκουφά), είναι ξενοίκιαστη και από το υπόλοιπο, το άλλο μισό είναι σε ξένες εταιρείες.

Αυτές οι «διαδηλώσεις» επιτρέπονται στον Καπιταλισμό.

 Κακά τα ψέματα: Δεν τους απασχολούν τα “υγειονομικά πρωτόκολλα”. Αυτά άλλωστε είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της εργοδοσίας, και αυτό φαίνεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς, κάτι που θάβεται επιμελώς από τα αστικά ΜΜΕ. Αυτό που τους απασχολεί είναι η επιβολή σιωπητηρίου στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, αυτό που δεν αντέχουν είναι τα αντιΝΑΤΟικά – αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, ο υψηλός αυτός συμβολισμός της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973, η πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, που βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο.

Τα εργατικά σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα βρισκόμαστε ήδη σε πολύμορφες κινητοποιήσεις για την υγεία και τα δικαιώματα του λαού, παλεύουμε για την επιτυχία της απεργίας στις 26 Νοέμβρη. Τιμάμε ταυτόχρονα αγωνιστικά το Πολυτεχνείο και τα διαχρονικά του μηνύματα, παίρνοντας όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων και του λαού. Αυτό θα σηματοδοτήσει στην πράξη ότι “Το Πολυτεχνείο ζει” στους αγώνες τού σήμερα, κάτω από όλες τις συνθήκες